Φιλλελήνων

ΟΔΟΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΩΝ

Ο όρος Φιλέλληνες  αποτελεί χαρακτηρισμό εκείνων που τρέφουν ιδιαίτερη αγάπη προς τους Έλληνες και κάθε τι ελληνικό που την εκδηλώνει όμως δια λόγου ή έργου. Στη νεοελληνική καθιερώθηκε να λέγεται για ξένους υπηκόους που εκδήλωσαν φιλικά αισθήματα προς την Ελλάδα, κυρίως κατά τον Αγώνα της ανεξαρτησίας του 1821.

Ως ιδεολογικό και πολιτικό κίνημα και ως λογοτεχνικό ρεύμα, αυτή η αγάπη των ξένων αλλά και η δηλούμενη εύνοια και ενδιαφέρον υπέρ των ελληνικών θέσεων, ιδιαίτερα κατά την περίοδο πριν και κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 με ηθική και υλική συμπαράσταση, καθιερώθηκε να λέγεται Φιλελληνισμός.
Με τον όρο Φιλέλληνες έμειναν γνωστοί ξένοι υπήκοοι, κυρίως από τη Γαλλία, την Αγγλία και την Ιταλία που βοήθησαν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 με διάφορους τρόπους. Ως κίνημα, ο φιλελληνισμός υπήρξε και πριν από την Επανάσταση του '21 και σχετίζεται με το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για τον κλασσικό ελληνισμό. Μερικοί εξέτασαν και τους δεσμούς των Ελλήνων της εποχής τους με την αρχαία Ελλάδα. 

ΟΔΟΣ ΨΑΡΩΝ    
Ο Ψαριανός πυρπολητής και ο ιστορικός Κωνσταντίνος Νικόδημος σύγχρονος και συμπολεμιστής του Κανάρη και Παπανικολή , με τα ιστορικά του βιβλία, ‘‘ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΨΑΡΩΝ’’, ‘‘ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΜΑΧΙΩΝ’’ κλπ., μας δίνει μια πλήρη εικόνα και μας περιγράφει με αντικειμενικότητα και με κάθε λεπτομέρεια τα ηρωικά κατορθώματα των Ψαριανών, καθώς και τα τραγικά γεγονότα της καταστροφής, όπως ο ίδιος τα είδε και έζησε. Το ‘’ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΨΑΡΩΝ’’ το αφιερώνει ο Νικόδημος στην νεολαία των Ψαρών για να χρησιμεύσει όπως αναφέρει, στην κληρονομία και υποθήκη των πατέρων τους, που αγωνίσθηκαν και θυσίασαν την ζωή τους για την απελευθέρωση της Ελλάδας. 

Στα πρώτα χρόνια της τουρκοκρατίας, όπως αναφέρεται ο Κ. Νικόδημος , οι κάτοικοι που υπήρχαν τότε στο Νησί, αιχμαλωτίσθηκαν από τους Τούρκους και μεταφέρθηκαν σε διάφορα μέρη της τουρκικής αυτοκρατορίας. Η αιχμαλωσία, σύμφωνα με την παράδοση, έγινε από τον σουλτάνο Σουλεϊμάν. Αυτός γυρίζοντας με το στόλο του από την Ρόδο, ύστερα από καταδίωξη των σταυροφόρων αιχμαλώτισε τους κατοίκους του Νησιού, είτε γιατί είχαν βοηθήσει τους σταυροφόρους, είτε γιατί είχαν συμπράξει με τους πειρατές.
Αργότερα το Νησί κατοικήθηκε από Τούρκους που, όπως συμπεραίνεται, έστειλεν εκεί ο σουλτάνος για την ασφάλεια του Αιγαίου. Κατά τον 17ον όμως αιώνα άρχισε να κατοικείται και πάλι από Έλληνες. Οι νέοι αυτοί κάτοικοι, πρόγονοι των σημερινών Ψαριανών, κατάγονται από την Εύβοια, Θεσσαλία,
Ήπειρο, Χίο και από άλλα μέρη της ηπειρωτικής και νησιώτικης Ελλάδας .
Με την κήρυξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου 1769 ο Ρωσικός στόλος κατεβαίνει στο Αιγαίο . Οι Ψαριανοί ενθουσιάζονται. Η παρουσία ρωσικών πολεμικών στο Αιγαίο τους αναπτερώνει το ηθικό.Ο ενθουσιασμός όμως των Ψαριανών δεν κράτησε πολύ. Τον ίδιο χρόνο οι Ρώσοι υπογράφουν ειρήνη με τους τούρκους και ο ρωσικός στόλος εγκαταλείπει το Αιγαίο . , , Μ’ όλα ταύτα ο ρωσικός στόλος ανεχώρησε εκ του Αιγαίου, οι δε Ψαριανοί έμειναν εις την διάκρισιν του αιμοβόρου εχθρού.  Οι Ρώσοι τότε πρότειναν στους Ψαριανούς τη μεταφορά τους στην Ρωσία, αλλά αυτοί δεν δέχονται ναεγκαταλείψουν το Νησί και με απεσταλμένους τον Ιωάννη Κλασογιάννη και Μανώλη Κουτέπα δηλώνουν στο σουλτάνο υποταγή  Και με το διπλωματικό αυτό τρόπο κατάφεραν να αποφύγουν τα αντίποινα του σουλτάνου.Ωστόσο όμως οι Ψαριανοί δεν έπαψαν να εξοπλίζουν τα πλοία τους και να οχυρώνουν το Νησί τους.Πολλοί είναι ακόμα οι ήρωες των Ψαρών, πλοίαρχοι , οπλαρχηγοί, πυρπολητές και ναύτες , που έδρασαν και διακρίθηκαν σαν πολεμιστές κατά των Τούρκων πάνω στο Νησί, όταν αυτοί με πολλαπλάσιες δυνάμεις έκαμαν αποβάσεις και προχώρησαν προς την πόλη.
Οι περισσότεροι μάλιστα απ’ αυτούς έδωσαν και την ζωή τους και πότισαν με το αίμα τους την ιερή γη των Ψαρών.
Κι ακόμα ένα πλήθος αφανών ηρώων, Ψαριανοί , μισθοφόροι και πάροικοι, που μπροστά στα πολυάριθμα στίφη του εχθρού , στάθηκαν απτόητοι και πολέμησαν πάνω στο Νησί με γενναιότητα και αυτοθυσία ως την τελευταία τους πνοή, προκαλώντας στους Τούρκους βαρύτατες απώλειες.
Είναι κείνοι που έπεσαν στις μάχες, όταν οι Τούρκοι σκορπούσαν στο Νησί την φωτιά και τον θάνατο. Κι’ αυτοί που έγιναν ολοκαύτωμα στην Μαύρη Ράχη, αφού πολέμησαν ως την υπέρτατη θυσία. Και οι άλλοι που πνίγηκαν στην θάλασσα , ή σύρθηκαν στη σκλαβιά. Όλοι όσοι θυσίασαν τη ζωή τους στον βωμό της ελευθερίας και έγραψαν με το αίμα τους την ιστορία των Ψαρών.
Όλοι αυτοί, που έπραξαν το χρέος τους προς την πατρίδα, υπήρξαν ήρωες και είναι άξιοι της ευγνωμοσύνης του Έθνους

Ελένη & Κατερίνα